Podatek u źródła to zryczałtowany podatek dochodowy (od osób fizycznych i prawnych), jaki jest pobierany przez płatników w państwie źródła, to znaczy w tym państwie, gdzie powstaje przychód. Tak więc, wynika z tego, że wypłacając należności na rzecz podmiotów zagranicznych, polski przedsiębiorca – w określonych przepisami przypadkach – jest zobowiązany do obliczenia, pobrania oraz odprowadzenia do urzędu skarbowego tzw. podatku u źródła.

Podatek u źródła – co należy o nim wiedzieć?

Obowiązek poboru takiego podatku dotyczy nie wszystkich, a wybranych transakcji. Kategorie przychodów (z których wypłatą wiąże się konieczność poboru podatku u źródła) zostały enumeratywnie wymienione w przepisach ustaw o podatkach dochodowych. W takich przypadkach, kiedy dojdzie do zakupu usług od kontrahentów zagranicznych, czyli nierezydentów podatkowych. Przedsiębiorca, który prowadzi swoją działalność w Polsce, musi liczyć się z pobraniem zryczałtowanego podatku dochodowego od uzyskanych przez nierezydentów przychodów (właśnie na terytorium Polski).

Zakres podmiotowy i przedmiotowy podatku u źródła

Jeśli chodzi o zakres podmiotowy, to opodatkowaniu podatkiem u źródła podlegają przychody z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Mają być to przychody, jakie są osiągane przez podatników niemających na terytorium Polski zarządu lub siedziby. Nie ma tutaj znaczenia to, czy świadczenia stanowiące te usługi były wykonywane na terytorium Polski. Oznacza to tyle, że już sama wypłata wynagrodzenia przez podmiot mający siedzibę w Polsce implikuje opodatkowanie podatkiem u źródła. Natomiast zakres przedmiotowy dotyczy tego, od jakich przychodów pobierany jest zryczałtowany podatek. Są to przychody wymienione w katalogu zawartym w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Mowa tutaj między innymi o przychodach z: odsetek, praw autorskich, opłat za usługi świadczone w zakresie działalności widowiskowej czy rozrywkowej (także sportowej), usług prawnych, księgowych czy reklamowych.